Her güne; kendi kendime, bütün hayat problemlerini aynı anda çözmeye çalışmayacağıma ve sizden de bunu yapmanızı beklemeyeceğime söz vererek başlayacağım...
her güne; kendim, siz ve içinde yaşadığım dünyaya ilişkin yeni şeyler öğrenmeye çalışarak başlayacağım... böylece her şeyi yeni doğmuş gibi kabul edeceğim...
her güne; birbirimizi daha iyi tanıyabilmemiz için, size üzüntümün yanı sıra sevincimi de iletmeyi düşünerek başlayacağım...
her güne; ikimizin de yüzlerce farklı biçimde gelişip değiştiğimizi hatırlayarak, sizi can kulağıyla dinleyip görüş açınızı öğrenmeye çalışmayı ve kendi görüş açımı sizi en az korkutacak biçimde aktarma yolunu bulmayı kendime hatırlatarak başlayacağım...
her güne; bir insan olduğumu ve ben kusursuz oluncaya kadar sizin kusursuz olmanızı istemeyeceğime kendime hatırlatarak başlayacağım...
her güne; dünyamızdaki güzellikleri daha çok fark etmeye çalışarak başlayacağım...
her güne; ellerimi uzatıp sevecenlikle size dokunmayı kendime hatırlatarak başlayacağım... çünkü sizi duyumsamaktan yoksun kalmak istemiyorum...
her güne: yeniden seven insan olma sürecine giderek başlayacağım ve sonra neler olacağını izleyeceğim...
(...Leo Buscaglia)